Weet u nog van vroeger als je op een zomerse dag met de auto op pad ging. De bermen stonden vol met klaproos, vingerhoedskruid, smalle weegbree en andere bloemen en kruiden. Eenmaal op bestemming zag de voorruit zwart van de gesneuvelde insecten. Nu zijn de bermen even groen als de weilanden en is de voorruit bij aankomst even schoon als bij vertrek.
Op televisie doen de landelijke kopstukken net alsof er 15 maart Tweede Kamer verkiezingen zijn en praten ze over vluchtelingen, werk en armoede. Gelukkig gaat het ook over de inrichting en beheer van ons landschap en rivieren, daar waar de provincie en het waterschap wel over gaan. Dat is hard nodig, want bermbloemen en insecten zijn er bijna niet meer.
Onze provincie heeft een probleem. De natuur verpietert door een teveel aan stikstof. Beetje bij beetje verandert ons landschap in een groene woestijn. Bermbloemen heten nu ‘akkerranden’, ze zijn er alleen nog als die elk jaar opnieuw worden ingezaaid. De provincie heeft de ondankbare taak om ervoor te zorgen dat vervuiling door de uitstoot van stikstof stopt. Dat is noodzakelijk om te voorkomen dat de biodiversiteit instort waar onze toekomstige voedselzekerheid van afhankelijk is.
Tegelijkertijd hebben de waterschappen de opdracht om de vervuiling van sloten, rivieren, meren en plassen een halt toe te roepen. Het water is vaak te vies om in te zwemen en vaak te ongezond voor vissen, dieren en planten om van te leven.
De realiteit is dat we met z’n allen niet door kunnen gaan op de oude voet. Gelukkig is er nog steeds een verdienmodel als we wel rekening houden met de natuur. Als we samen transformeren van “massa is kassa” naar “rijk aan kwaliteit” dan is er voor iedereen een belegde boterham met behoud van onze natuurlijke welvaart; een gevarieerd landschap en schoon water.
Onze landelijke overheid heeft jaren geleden met andere landen in Europa afgesproken dat we dit gaan doen. De komende vier jaar moet het gebeuren. Op 15 maart kunt u kiezen wie in de Provinciale Staten en bij het Waterschap deze klus mag klaren. Mijn ideaal is dat we de koe bij de horens vatten en direct aan de slag gaan. Dan is er tijd voor de provincie en het waterschap om de industrie en landbouwbedrijven te helpen verduurzamen. Zo blijft iedereen meedoen.
Een bijdrage van Camiel Versluis uit Holten,
kandidaat voor Water Natuurlijk bij Waterschap Drents Overijsselse Delta
en kandidaat voor GroenLinks bij de Provinciale Staten van Overijssel
Ze rekenen liever hunzelf rijk
GROEN LINKS IS TOTAAL NIKS